Kaypakkaya geleneği, geride bıraktığı yarım asırlık mücadele tarihinde düşmanla savaştığı kadar ideolojik zeminde “doğru-yanlış” diyalektiğine bağlı sürdürülen iki çizgi mücadelesinde de meşakatli bir yol üzerinde yanlış görüş, düşünce, platform ve çizgilerle de mücadele ede geldi.
Söz konusu iki çizgi mücadelesi, stratejik bir önderliğin güvencesi altında yürütüldüğü koşullarda “birlik-mücadele-daha yüksek birlik” temeline oturarak öncünün iç birliğini, bütünlüğünü sağlayan bir rol üstlendi hep.
Ne var ki bu önderlikten yoksun, konjonktürel olarak fırsatlardan yararlanarak tepeden “kanserli bir tümör” gibi ölümcül ve kötücül rolüyle “iktidar” olan tasfiyeci “önderlikler” altında şeytanlaştırılıp “öcü” görülüp/gösterilerek bastırılmaya, tasfiye edilmeye sebep bir tehdit olarak görülüp, öncüyü zayıflatan tasfiyeci bir pratiğin gerekçesi olarak görülüp hedef haline getirildi. Özcesi, iki çizgi mücadelesi işlevsizleştirildi. Teoride üzerine ne kadar bağlılık yemini edildiyse de pratikte söylemi boşa düşüren eylemde o kadar hoyratça bir yaklaşım gösterildi.
Kendi kabuğunda kuruyan, kendinden menkul tasfiyeci varlığını “değerli” görüp buna ideolojik temelde içerden itiraz eden “muhalefetleri” her türlü entrika, ayak oyunları ve bir biriyle yarışan çeşitli oportünist maharetlerle kendi dışına atan ya da en iyi ihtimalle dışına çıkmak zorunda bırakan “öndercikler”, tam da “kurtulduk” diye iç geçirip teşhir yöntemiyle taarruza devam ettikleri yerde her seferinde başına aldıkları yeni “belalarla” kuşatıldıkları gerçeğini unutula geldiler.
Önder İbrahim’in ve onun beslendiği MLM biliminin öğrettiği, sınıf mücadelesinin değişmez “Tunç Yasası” olan reformizme, oportünizme, revizyonizme toplamında tasfiyeciliğe karşı iktidar ve devrim eksenli ideolojik göğüs germeyi, akıma karşı direnmeyi öğütleyen öğretisi; bugün de akıl fenerimiz olmaya, ideolojik düşmanlarımıza karşı bizi donatmaya devam ediyor, edecek de. Bu bilincimizin radarında anlamını bulan MAOİST PERSPEKTİF’İN, “başlarken” dile getirdiği doğrularla girdiği yönelimi, bu yönelim içinde yüklendiği mütevazi sorumluluğu anlamlı buluyor; gerçek Maoistlerin er ya da geç gerçekleşmesinin, mutlak birliğini sağlayacak ideolojik mücadeleye yoldaşça katkılarda bulunacağından emin olduğumuzu beyan ediyoruz. Bu temelde atacakları adımlarla örecekleri Maoist yolda, gelecek mücadele günlerinde yoldaşça başarılar diliyoruz.
